Αποτελεί κοινή προσπάθεια της αμερικανικής NASA και της ESA, της Ευρωπαϊκής Υπηρεσίας Διαστήματος, μέλος της οποίας είναι και η Ελλάδα.
Καθώς η πολύχρονη αποστολή του Cassini στον Κρόνο και στους δορυφόρους έχει εισέλθει πλέον στην τελική φάση της, το διαστημικό σκάφος είπε αντίο τον Τιτάνα, κάνοντας ένα τελευταίο κοντινό πέρασμα πάνω από το γεμάτο νέφη και υδρογονάνθρακες φεγγάρι.
Η κοντινότερη προσέγγιση του Cassini έγινε το Σάββατο το πρωί. Το σκάφος, κινούμενο με ταχύτητα 21.000 χιλιομέτρων την ώρα, πέρασε σε απόσταση 979 χιλιομέτρων από την επιφάνεια του δορυφόρου.
Αυτή ήταν και η τελευταία ευκαιρία για τους επιστήμονες να κάνουν νέες παρατηρήσεις για τις λίμνες και τις θάλασσες μεθανίου και άλλων υγρών υδρογονανθράκων, που είναι διάσπαρτες στο βόρειο ημισφαίριο του Τιτάνα.
Το πέρασμα από τον Τιτάνα αποτελεί το προοίμιο για το μεγάλο «φινάλε» του Cassini, το οποίο στη συνέχεια προγραμματίζεται να κάνει 22 τολμηρές διαβάσεις ανάμεσα στον Κρόνο και στους εσωτερικούς δακτυλίους του, κάτι που δεν έχει επιχειρηθεί ποτέ ξανά στο παρελθόν.
Η βαρύτητα του Τιτάνα θα αλλάξει την τροχιά του Cassini όσο χρειάζεται, ώστε να χαράξει την κατάλληλη πορεία ανάμεσα στον Κρόνο και στους δακτυλίους του. Όλα θα τελειώσουν για το σκάφος με μια αυτοκαταστροφική «βουτιά» στον ίδιο τον γιγάντιο πλανήτη στις 15 Σεπτεμβρίου.
Το Cassini με την αυτοκτονία του θα γίνει ένα με τον πλανήτη!
Η αποστολή Cassini-Huygens αποτελεί μια συνεργασία της Αμερικανικής Διαστημικής Υπηρεσίας (NASA), του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος (ESA) και της Ιταλικής Διαστημικής Υπηρεσίας. Εδώ και χρόνια, κεντρικό ρόλο στην μελέτη των στοιχείων για τον Τιτάνα έχει η ελληνίδα αστρονόμος και πλανητολόγος Αθηνά Κουστένη του Αστεροσκοπείου του Παρισιού.
Η Γη ανάμεσα στους δακτυλίους του Κρόνου
Η NASA έδωσε στη δημοσιότητα μια εντυπωσιακή φωτογραφία της Γης, που τράβηξε το Cassini στις 12 Απριλίου από απόσταση περίπου 1,4 δισεκατομμυρίων χιλιομέτρων και δείχνει τον μικροσκοπικό πλανήτη μας σαν μια κουκίδα φωτός ανάμεσα στους γιγάντιους δακτυλίους του Κρόνου.
Το διαστημόπλοιο Cassini και η ιστορία του
Το Κασσίνι-Χόιχενς (Cassini-Huygens) είναι μια κοινή αποστολή ρομποτικού διαστημικού οχήματος από τη NASA, την ESA και την ιταλική ASI για την μελέτη του Κρόνου και των φυσικών δορυφόρων του. Το διαστημόπλοιο αποτελείται από δύο βασικά στοιχεία: το σχεδιασμένο και κατασκευασμένο από την ΝΑΣΑ Cassini Orbiter, που ονομάζεται έτσι για να τιμηθεί ο Ιταλο-Γαλλικής εθνικότητας αστρονόμος Τζιοβάνι-Ντομένικο Κασίνι (Giovanni Domenico Cassini), καθώς και το συνοδευτικό σκάφος που είναι σχεδιασμένο από την ΕΣΑ με το όνομα Huygens που οφείλει το όνομά του στον ολλανδό αστρονόμο, μαθηματικό και φυσικό Κρίστιααν Χόιχενς (Christiaan Huygens). Το Κασσίνι είναι το πρώτο διαστημόπλοιο που τίθεται σε τροχιά γύρω από τον πλανήτη Κρόνο και το τέταρτο που επισκέπτεται τον Κρόνο.
Το Κασσίνι ξεκίνησε στις 15 Οκτωβρίου 1997 και, μετά από ένα μακρύ διαπλανητικό ταξίδι, τέθηκε σε τροχιά γύρω από τον Κρόνο την 1η Ιουλίου 2004. Στις 25 Δεκεμβρίου 2004, περίπου στις 02:00 UTC, το Χόιχενς αποχωρίστηκε από το κυρίως σώμα του Κασσίνι και στη συνέχεια, έφθασε στο δορυφόρο του Κρόνου, Τιτάνα στις 14 Ιανουαρίου 2005, όπου εισχώρησε στην ατμόσφαιρα του Τιτάνα, και προσεδαφίστηκε στέλνοντας πληροφορίες πίσω στη Γη .
Στις 18 Απριλίου 2008, η ΝΑΣΑ ανακοίνωσε μια διετή παράταση της χρηματοδότησης για τις λειτουργίες της αποστολής αυτής, οπότε και η αποστολή μετονομάσθηκε σε Cassini Equinox γιατί θα εξερευνούσε το περιβάλλον του Κρόνου κατά την εαρινή ισημερία του 2009. Η αποστολή παρατάθηκε εκ νέου το Φεβρουάριο του 2010 και δυνητικά μπορεί να συνεχίσει έως το 2017.
Την ομάδα που είναι υπεύθυνη για το σχεδιασμό, την κατασκευή, και τη συλλογή στοιχείων αποτελούν 16 ευρωπαϊκές χώρες και οι Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής.
Ποιος ήταν ο Cassini
Ο Τζοβάνι Ντομένικο Κασίνι (ή Κασσίνι) (ιταλικά: Giovanni Domenico Cassini, 8 Ιουνίου 1625 – 14 Σεπτεμβρίου 1712) υπήρξε διάσημος αστρονόμος, μαθηματικός τοπογράφος (χαρτογράφος), σεληνογράφος και αστρολόγος.
Ο Κασίνι μετά τις πρώτες σπουδές του στο κολέγιο της Γένοβας, στράφηκε αρχικά στην ποίηση και στη συνέχεια στα μαθηματικά και την αστρονομία. Το 1650 διορίσθηκε καθηγητής της αστρονομίας στο Πανεπιστήμιο της Μπολόνια. Εκεί το 1652 τοποθετώντας ένα γνώμονα παρατήρησης σε κάποιο κωδωνοστάσιο εκκλησίας της Μπολόνια εκτέλεσε πλήθος παρατηρήσεων επί των θέσεων των απλανών (αστέρων) τις οποίες και δημοσίευσε αργότερα το 1656. Συγκεκριμένα υπολόγισε της λόξωση της εκλειπτικής καθώς και την παράλλαξη του Ηλίου, υπολογίζοντας έτσι την απόσταση Γης – Ηλίου, (Δείτε την ενότητα Παράλλαξη αστέρων στο άρθρο Αστέρας). Στη συνέχεια συνήγαγε συμπεράσματα που ήταν αφενός πρωτοποριακά, πλην όμως ικανοποιητικά για την εποχή του
Το 1665 με τελειοποιημένες διόπτρες ασχολήθηκε σε παρατηρήσεις των πλανητών και πρώτος αυτός προσδιορίζει τον περί τον άξονα χρόνο περιστροφής του Δία, του Άρη και της Αφροδίτης προσεγγίζοντας κατά πολύ τις αληθείς τιμές αυτών. Τέσσερα χρόνια μετά, κατόπιν πρόσκλησης και επιχορήγησης του Βασιλέως της Γαλλίας Λουδοβίκου ΙΔ΄ μετέβη στο Παρίσι όπου και ανέλαβε την οργάνωση του αστεροσκοπείου της πόλης, το οποίο άνοιξε τις πύλες του το 1671. Από εκεί εκτέλεσε νέο πλήθος παρατηρήσεων, συνέπεια των οποίων ήταν η ανακάλυψη του 2ου δορυφόρου του Κρόνου, του Ιαπετού (1669), και αργότερα της Ρέας (1671-1672). Το 1673 αναγνωρίσθηκε Γάλλος πολίτης, εξ αυτού και πολλοί σήμερα τον θεωρούν Γάλλο. Το 1675 ανακάλυψε ότι ο δακτύλιος του Κρόνου παρουσιάζει κενό (διαίρεση) η οποία και από τότε φέρει την ονομασία «διαίρεση του Κασίνι»
Το 1684 ανακάλυψε δύο ακόμη δορυφόρους του Κρόνου, καθώς και το καλούμενο «ζωδιακό φως». Τέλος το 1692 συμπλήρωσε τον χάρτη της Σελήνης του αστεροσκοπείου του Παρισιού ο οποίος και απετέλεσε τη βάση εκπόνησης μεταγενέστερων χαρτών. Αλλά και πέραν αυτού ο Κασίνι ξεκίνησε πρώτος τη χαρτογράφηση της Γαλλίας που πήρε και το όνομά του «Χάρτης Κασίνι» που ολοκλήρωσε όμως ο γιος του.
